Gesloten afdeling en eigen verantwoordelijkheid.

De afgelopen week ging niet goed.
Het weekend was al vreselijk, ik had paniekaanvallen en was fucked up suicidaal.
Uiteindelijk ging het met m'n lorazepam wel goed genoeg om thuis te kunnen blijven tot zondag avond,
maar toen ik zondag avond terug op de afdeling was ging het eigenlijk nog steeds niet, en moest er een dienstdoende arts komen die besloot dat ik beter een nachtje op een gesloten afdeling kon slapen. Daarna heb ik 3 dagen onder begeleiding gestaan en 3 nachten op een gesloten afdeling geslapen omdat ik te suicidaal was en weg wilde lopen enzo.
Woensdag had ik een gesprek met m'n arts en die had het over eigen verantwoordelijkheid en dat ik mezelf moest bewijzen de aankomende weken dat ik een open afdeling aankan. Dat is ook de reden dat ik niet met een IBS op een gesloten afdeling terecht ben gekomen de afgelopen week, omdat de kans dat ik dan nog in Helmond in een eetstoornis kliniek terecht kan veel kleiner wordt, want dat is een open afdeling en als ik dat niet aankan kan ik ook geen gerichte behandeling krijgen.

Dus nu moet ik me bewijzen en alles op alles zetten om op de open afdeling te kunnen blijven. Dit zorgt weer voor stress en spanning en ik heb het gevoel alsof er heel veel druk op ligt omdat ik nu het idee heb dat ik niet eerlijk kan en mag zijn als het niet gaat, want ik moet op de open afdeling blijven. Maar dat is natuurlijk een denkfout, want eigen verantwoordelijkheid betekent juist dat ik om hulp moet vragen wanneer dat nodig is, zodat alles niet te hoog oploopt dat het misgaat. Maargoed, nu ben ik dus thuis zonder bel afspraken of whatever, dus ik moet bellen als er iets is maar als er niks is dus niet. En ik heb m'n lorazepam en slaapmedicatie gelukkig wel, dus ik hoop het weekend te overleven.

Ook hoop ik dat ik dit weekend wat minder eetbuien ga hebben dan twee weken geleden want toen was het echt niet grappig meer, ik had toen bijna dat gesprek in Helmond en ik at letterlijk m'n stress weg, nu heb ik woensdag weer een gesprek daar, dus ik hoop, hoop, hoop dat dit weekend een beetje rustig verloopt wat betreft eten. Ik ben wel van plan om een beetje 'normaal'/meer te eten dan gewoonlijk (voor mijn doen) om niet nog verder te verzwakken en af te vallen want ik ben ook wat grieperig en ik wil gewoon weer wat energie voor de therapien volgende week. Ook heb ik verse sinaasappelsap en optimel om (hopelijk) eetbuien tegen te gaan en aan m'n kcal te komen. Dus dit weekend wordt geen weekend van vasten/sporten/afvallen want dat heb ik afgelopen week al genoeg gedaan en het doet m'n lichaam niet goed. Pff, waarom ben ik na 9 jaar nog steeds zo met eten bezig? het is zo vermoeiend en ik wil gewoon vrij zijn, en niet in paniek raken als ik een beetje yoghurt of iets extra's eet ofzo.

Ik zal binnenkort wel weer schrijven, dit was even een update over hoe de week verlopen is.
Liefs, Aurore