Gedicht - Op een dag..

Ik staar naar buiten
Het is koud, het is stil
Ik voel me eenzaam
In gevecht met mezelf
Niet wetend waarheen ik moet gaan

Ik haat je, ik heb je lief
Mensen begrijpen niet
Dat een meisje zoals ik
Ooit zo vrolijk en energiek
Nu vast zit in een valstrik

Gedachtes razen door mijn hoofd
Staan nooit eens even stil
Er gaat geen dag voorbij
Dat ik écht genieten kan
Zonder jou aan mijn zij

Je ontzegt jezelf nu zoveel dingen
Maar je ziet toch wel,
dat het zo niet verder kan?
Je lichaam gaat van binnen stuk
De gedachte maakt me bang

Tranen lopen langs je wangen
Wanneer je in de spiegel kijkt
"Je bent mooi" wordt je verteld
Maar dit geloven kan je niet
Nu dun zijn nog het enige is wat telt

Het einde lijkt ver uit het zicht
Wat heeft vechten toch voor zin
Ik ben uitgeput, ik ben koud
Heb zo hard mijn best gedaan
Maar zo veel ging er fout

Als ik nog een toekomst wil
Moet ik blijven strijden
Fouten leren accepteren
Kwetsbare kanten laten zien
En ze niet de rug toe keren

Alleen dan zal ik op een dag
Kunnen omgaan met emoties
Leren verwerken van pijn
Wanneer ik jou te boven ben
Zal ik weer helemaal gelukkig zijn..